Νέα, δυναμική, πολλά υποσχόμενη στα Ultra Trails και όχι μόνο, διαγράφει ήδη μια επιτυχημένη πορεία στο ορεινό τρέξιμο έχοντας κατακτήσει τα πιο απαιτητικά μονοπάτια με το πλατύ της χαμόγελο, η Παναγιώτα Δημακάκου των Mad Goats, στο Trail Girl, την οποία και ευχαριστούμε πολύ!
Εργάζεσαι; Πόσες ώρες της ημέρας αφιερώνεις στην προπόνησή σου;
Εργάζομαι καθημερινά σε ένα κατάστημα με αθλητικά είδη, συνεπώς τις καθημερινές ο χρόνος μου είναι περιορισμένος και αφιερώνω για την προπόνηση μου 1-1,5 ώρα. Τα Σαββατοκύριακα όμως, που είναι πιο ελεύθερα ο χρόνος αυτός αυξάνεται σε περίπου 1,5-4 ώρες, ανάλογα την προπόνηση βουνού που θέλω.
Τι σημαίνει Ultra για σένα;
Ultra για μένα σημαίνει υπέρβαση, να προσπαθείς να υπερβείς τον εαυτό σου και τα όρια σου και να τα
καταφέρνεις. Είναι ένα είδος ψυχοθεραπεία, μιας και είσαι εσύ και οι σκέψεις σου για πολλές ώρες.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή που έπρεπε να αντιμετωπίσεις κατά τη διάρκεια ενός αγώνα;
Η πιο δύσκολη στιγμή μου μέσα σε έναν αγώνα, ήταν στο Ultra Pelion το 2021, όπου λόγω στομαχικών
διαταραχών και εμετών, έπρεπε να επιλέξω αν θα μπορέσω συνεχίσω ή πρέπει να εγκαταλείψω τον
αγώνα. Μετά από σχεδόν 35χλμ. αποφάσισα με βαριά καρδιά να εγκαταλείψω τον αγώνα.
Γιατί επέλεξες το ορεινό τρέξιμο και όχι κάποιο άλλο άθλημα; Πόσα χρόνια ασχολείσαι με αυτό;
Γενικά από παιδί ποτέ δεν έκανα κάποιο άθλημα ή δραστηριότητα. Το τρέξιμο ήρθε ξαφνικά στη ζωή μου το 2015, στα 30 μου και μου ήταν δύσκολο, αλλά είχα καλή παρέα. Με το που πάτησα το πόδι μου στο βουνό, το ορεινό τρέξιμο με κέρδισε ολοκληρωτικά. Μου αρέσουν οι εναλλαγές τοπίων, οι εναλλαγές τερέν, να ανεβαίνω, να κατεβαίνω και γενικότερα αγαπάω να τρέχω μέσα στη φύση γιατί συνδέομαι μαζί της. Έκλεισα λοιπόν 8 χρόνια από τότε που ξεκίνησα το τρέξιμο και ελπίζω να συνεχίσουν και να γίνουν ακόμη περισσότερα.
Είσαι από τους δρομείς που επιλέγουν να “βασανίζουν” τον εαυτό τους λαμβάνοντας μέρος σε
απαιτητικούς αγώνες. Τι είναι αυτό που σε ξεσηκώνει από την άνεση του σπιτιού σου και επιλέγεις να βρίσκεσαι σε ένα τόσο σκληρό περιβάλλον;
Αυτό το “βασανιστήριο” που λένε κάποιοι, εμένα με ιντριγκάρει αφάνταστα. Ωραία είναι και η
ξεκούραση και η άνεση του καναπέ, αλλά ακόμη πιο ωραίες για μένα είναι οι περιπέτειες και τα
“ταξίδια”. Το να είμαι μέσα στη φύση μου προσφέρει εσωτερική γαλήνη, ενέργεια, με γεμίζει εικόνες και ήχους και τέλος μου δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσω νέους τόπους και καινούριους ανθρώπους.
Όταν κλείνεις τα μάτια…που ταξιδεύεις;
Όταν κλείνω τα μάτια, αρχικά ταξιδεύω σε μέρη που δεν έχω δει και δεν έχω πάει ακόμη. Παράλληλα
βλέπω και μέρη, κυρίως βουνά, που έχω επισκεφτεί και μου έχουν μείνει χαραγμένα στην καρδιά, αλλά
και στο μυαλό.
Για 2η συνεχή χρονιά νικήτρια στην κατηγορία των γυναικών στον πιο απαιτητικό Ultra στην
Ελλάδα, στον Olympus Mythical Trail και ειδικά πέρσι που ήταν η πιο δύσκολη μέχρι τώρα εκδοχή
του. Πως αισθάνεσαι για αυτό που έχεις καταφέρει; Θα συμμετέχεις και φέτος;
Τον Olympus Mythical Trail τον έχω αγαπήσει από την πρώτη φορά. Ο δρόμος μέχρι να φτάσω εκεί ήταν
μακρύς και απαιτητικός, με μεγαλύτερο όγκο προπονήσεων για να καταφέρω να ανταπεξέλθω στις
απαιτήσεις του. Αυτό που αισθάνθηκα είναι ευτυχία, μέγιστη ικανοποίηση και μεγάλο ενθουσιασμό για
την επίτευξη αυτού του στόχου, δύο συνεχόμενες χρονιές. Φέτος δε θα βρεθώ εκεί διότι έβαλα έναν
καινούριο αγώνα-στόχο, οπότε θα εστιάσω εκεί. Είναι όμως ένας αγώνας που σε όποιον αγαπάει ταUltra πρέπει να τον δοκιμάσει μία φορά στη ζωή του.
Ultra Trails & διατροφή, κατά τις προπονήσεις αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Τι επιλέγεις;
Η διατροφή που επιλέγω είναι κυρίως φυσική και προτιμώ τους χουρμάδες και τα αποξηραμένα
βερίκοκα. Οι ηλεκτρολύτες είναι επίσης βασικοί. Στους αγώνες σταματάω στους σταθμούς για βραστή
πατάτα με αλάτι, ψωμί, σούπα, ρύζι και μακαρόνια. Προσπαθώ όμως να παίρνω και λίγα τζελάκια, γιατί
με ενοχλούν στο στομάχι. Είμαι της άποψης ότι ο καθένας είναι καλό να κάνει το δικό του διατροφικό
πλάνο, ανάλογα με τις ανάγκες και τις προτιμήσεις του.
Θα ήθελες να συμμετέχεις σε αγώνες στο εξωτερικό;
Είναι ένα από τα όνειρα μου να πάρω μέρος σε κάποιον ορεινό αγώνα του εξωτερικού γιατί θέλω να
γνωρίσω καινούρια μέρη και βουνά. Βέβαια θα γίνει και αυτό κάποια στιγμή, όταν το κανονίσουμε με
όλη την παρέα.
Θεωρείς πως το ορεινό τρέξιμο έχει ηλικία; Υπάρχει ημερομηνία λήξης;
Θεωρώ πως στη ζωή μας εμείς επιλέγουμε τι θα κάνουμε και μέχρι πότε θα το κάνουμε. Εμείς ορίζουμε
τα θέλω μας, συνεπώς και στο τρέξιμο μπορεί ο καθένας να ξεκινήσει σε οποιαδήποτε ηλικία το
επιθυμήσει και να συνεχίσει μέχρι να θελήσει ο ίδιος να το σταματήσει.
Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν στην ομορφιά των ονείρων τους. Eleanor Roosevelt
Πιστεύω πως τα όνειρά μας παίζουν κυρίαρχο ρόλο στη ζωή μας. Τα όνειρα είναι οι στόχοι που θέτουμε και προσπαθούμε να τους κατακτήσουμε, παρόλα τα εμπόδια και μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε. Αν πιστεύεις λοιπόν και κυνηγάς τα όνειρά σου, το μέλλον σου ανήκει. Τίποτα δε σε φοβίζει και έχεις κερδίσει το στοίχημα της ζωής. Όταν σταματάς να ονειρεύεσαι, σταματάς να ζεις. Για αυτό λοιπόν θεωρώ ότι το καλύτερο είναι να κυνηγάμε τα όνειρά μας και να παλεύουμε να τα κατακτήσουμε. Αυτό προσπαθώ και εγώ στη ζωή μου!
