Αν και το τρέξιμο δεν είναι κατά βάση το άθλημά της, εν τούτοις του “έδωσε και κατάλαβε” η φίλη μας Χριστίνα Τζίμπα τον τελευταίο χρόνο και δεν άφησε βάθρο για βάθρο που να μην ανέβει! Last but not least στο Sougliani Trail 5km 1η Γενικής Γυναικών και το σίγουρο είναι πως έπεται συνέχεια! Πολλά συγχαρητήρια Χριστίνα! (ποια είναι άραγε η μαγική συνταγή της Χριστίνας…να τρέχει γρήγορα χωρίς να τρέχει!)
“Ονομάζομαι Χριστίνα και μου αρέσει να αγωνίζομαι, κατά καιρούς σε διάφορα αθλήματα. Η πιο νέα αγωνιστική μου ενασχόληση είναι το τρέξιμο βουνού, κυρίως μικρών αποστάσεων, 5-10 χιλιομέτρων. Ξεκίνησα να συμμετέχω σε αγώνες έναν χρόνο πριν, με τα Ολύμπια Μονοπάτια το 2022. Από τον Ιούλιο ως το Δεκέμβριο έτρεξα σε 9 αγώνες από 5 έως 14 χιλιόμετρα, ανεβαίνοντας στο βάθρο 5 φορές: 3 σε γενική κατάταξη – 2 σε ηλικιακή κατηγορία.
Στις 7 Απριλίου συμμετείχα στο Sougliani Race 5km, μία πολύ όμορφη διοργάνωση, εντός και περιμετρικά του Σταυρού Θεσσαλονίκης, με ωραία διαδρομή και θέα στο χωριό και τη θάλασσα. Το μέρος μου είναι οικείο μιας και έχω καταγωγή από χωριό κοντά σε εκείνα τα μέρη κι έτσι δεν αποτελούσε κάτι ξένο η επίσκεψη στο Σταυρό. Στον αγώνα κατέλαβα την 1η θέση στις γυναίκες και την 9η συνολικά. Είμαι πολύ χαρούμενη με αυτήν μου την επίδοση, καθώς αφενός η προπόνησή μου – κακώς – δεν περιλαμβάνει το τρέξιμο, ειδικά μετά από έναν τραυματισμό σε αγώνα στις 10 Δεκεμβρίου, και αφετέρου γιατί αυτός ο αγώνας ήταν ο δεύτερος αγώνας και το δεύτερο τρέξιμο του 2024 συνολικά.
Ο πρώτος αγώνας (και πρώτο τρέξιμο) της χρονιάς ήταν τα 5,5 χιλιόμετρα στο Kavala Trail Run, στις 10 Μαρτίου, στον οποίο επίσης κατέλαβα την 1η θέση στις γυναίκες.
Σειρά έχει ο 10ος Φιλανθρωπικός Αγώνας “Αυτισμός – Ελπίδα” την ερχόμενη Κυριακή. Πάντα προσπαθώ να πηγαίνω στους αγώνες χωρίς προσδοκίες, άγχος και σκοπούς, και να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό εκεί. Έως τώρα το πείσμα, η θέληση και η δύναμη με βοηθούν αλλά όσο θα ανεβαίνουν τα χιλιόμετρα τόσο θα αυξάνονται και οι απαιτήσεις. Πολλοί τρέχουν γιατί τους αρέσει το τρέξιμο. Εγώ τρέχω γιατί μου αρέσει ο αγώνας, μου αρέσει το συναίσθημα που νιώθω όταν πλησιάζω στο τέλος, στα τελευταία εκατοντάδες μέτρα πριν τη γραμμή τερματισμού. “
