ΠΟΙΟΣ ΡΥΘΜΟΣ ΤΡΕΞΙΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΓΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ;
Ευχαριστούμε θερμά τον κο. Βαγγέλη Παππά, Γυμναστή βελτίωσης φυσικής κατάστασης – Ιδιοκτήτη της Vmaxtraining & αθλητή για την παρακάτω επιστημονική τοποθέτηση πάνω στη βελτίωση της αντοχής.
Πολλές συζητήσεις γίνονται για τον ιδανικό ρυθμό τρεξίματος, έτσι ώστε να έχουμε το μεγαλύτερο δυνατό όφελος
Ας δούμε αναλυτικά:
Η βελτίωση του ρυθμού τρεξίματος εξαρτάται από τους εξής παράγοντες:
1) VOmax ( μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου )
Πως μπορούμε να βελτιώσουμε τη σημαντική αυτή παράμετρο;
α) Τρέξιμο με σταθερό ρυθμό στα όρια του γαλακτικού κατωφλιού (3-4mmol ) , δηλαδή στο ρυθμό που η πρόσληψη οξυγόνου είναι η μέγιστη δυνατή ( από εκείνο το σημείο και έπειτα αρχίζει να μειώνεται ) . Ως προπονητής και δρομέας προτιμώ τη χρήση κλίσης στο διάδρομο ή τρέξιμο σε ήπιες ανηφόρες , έτσι ώστε να εργάζονται μεγάλες μυικές ομάδες των κάτω άκρων και να αυξάνεται η απαίτηση για οξυγόνο
β) διαλλειματικό τρέξιμο με μεγάλα διαλλείματα ( άνω των 2 λεπτών ) Στο τρέξιμο η ταχύτητα πρέπει να αγγίζει τους μέγιστους δυνατούς παλμούς ( περίπου 220-ηλικία) . Η διάρκεια του συνεχούμενου γρήγορου τρεξίματος θα πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 2-10 λεπτών ( ανάλογα το επίπεδο της φυσικής κατάστασης )
2) Δρομική οικονομία
Η ψηλή VOmax από μόνη της δεν αποτελεί εχέγγυο για ψηλές επιδόσεις .Μια εξίσου ( αν όχι σημαντικότερη ) βασική παράμετρος , είναι η σωστή οικονομική εκτέλεση των κινήσεων των μελών του σώματος κατά τη διάρκεια του τρεξίματος. Δεν είναι τυχαίο πως αθλητές με πολύ καλή δρομική οικονομία κάνουν καλύτερες επιδόσεις από άλλους με μεγαλύτερη VOmax. To τρέξιμο σε ανηφόρες ή σε διάδρομο βελτιώνει σημαντικά την τεχνική των κινήσεων και τη δρομική οικονομία.
Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω την σημαντικότητα της ύπαρξης ενός ευδιάκριτου πλάνου , με σταδιακή αύξηση στην περιοδικότητα και την ένταση ,καθώς ο κίνδυνος της υπερπροπόνησης και του καταβολισμού είναι πάντοτε υπαρκτός.